Dr.javanroodi case report

ویروس دیستمپر سگ سانان- کوید 19 گربه های وحشی

 

در طول دو دهه گذشته ، شیوع بیماری های عفونی انسانی در جهان افزایش یافته است و هر بار که بیماری انسانی مرگبار مرتبط با حیات وحش پدیدار می شود ، در سرتیتر اخبار جهان قرار می گیرد.

سارس ، ابولا ، ایدز ، و در حال حاضر COVID-19   تاثیرات مخربی بر جمعیت انسان ها دارد. با این حال ، بیماری دیگری در گوشه و کنار دنیای وحشی در کمین است که تهدیدی برای جمعیت وحشی گربه ها است ، "ویروس دیستمپرسگ" (CDV  ).این ویروس اخیراً از جمعیت ببرهای وحشی (Panthera tigiris ) در مالزی ، هند ، روسیه و اندونزی گزارش شده . دیستمپر سگ یک بیماری ویروسی بسیار مسری ، مربوط به سامانه عمومی بدن ، و به ویژه در سگ های خانگی است که در سراسر جهان دیده می شود. این ویروس همچنین می تواند در حیات وحش مانند روباه ، گرگ ، کایوت ، راکون ، اسکونک ، مینک وموش خرما یافت شود و در شیرها ، ببرها ، پلنگ ها و سایر گربه های وحشی و همچنین فوک ها گزارش شده است. بسیار شبیه به COVID-19 در انسان ، علائم CDV ، در حیوانات آلوده ، از علائم بی نشان تا علائم خفیف تنفسی متفاوت است. علائم رایج مشاهده شده عبارتند از: آبریزش بینی ، استفراغ و اسهال ، کم آبی بدن ، ترشح بزاق زیاد ، سرفه و/یا تنفس سخت ، از دست دادن اشتها و کاهش وزن. این ویروس بر روی چندین سامانه بدن از جمله دستگاه گوارش و دستگاه تنفسی ، نخاع و مغز تأثیر می گذارد. یک مطالعه منتشر شده در مجله Threatened Taxa نشان داد که 86 درصد از سگهای مورد آزمایش در اطراف منطقه حفاظت شده ببر Ranthambhore در استان راجستان در هند ، پادتن های مربوط به CDV را در جریان خون خود حمل می کردند.

 

 کاهش و دست اندازی به زیستگاهای حیوانی شاید خطرات بیشتری را ودر برابر حیوانات وحشی قرار داده و این حیوانات وحش را  به سکونتگاههای انسانی نزدیک و بیشتر درگیر نموده . وجود جمعیت سگ ولگرد در اطراف زیستگاه ببرها این تهدید را تشدید می کند. خطر انتقال بیماری از سگ به ببر افزایش می یابد. اخیراً یک شیوع CDV در سگ های ولگرد وحشی منطقه Haa در غرب بوتان تشخیص داده شده است. این کشور سالها مستعد ابتلا به CDV بوده است و مواردی در دهه گذشته مشاهده شده است که به دلیل وجود جمعیت بسیار بالایی از سگ های وحشی در سراسر کشور است. در سال 2013 ، معلوم شده  که ویروس دیستمپر سگ سبب مرگ حداقل 4 ببر در هند و چندین حیوان دیگر در شمال و شرق هند شده است. در سال 2016 ، پلنگ (Panthera pardus) چند روز در حومه روستاهای ناحیه پالپا مشاهده شد و رفتار ناخوشایندی داشت ، که بعداً مرد. دامپزشکان مشکوک بودند که مبتلا به CDV است. در روسیه ، مرگ ببرهای منطقه حفاظت شده Sikhote -Alin بین 2004 تا 2010 گزارش شده است ، که منجر به کاهش ببرها در این ذخیره شده است. در یک مورد ، یک ببر ، که در روستاهای مجاور مشاهده شده بود ، توسط پلیس مورد اصابت گلوله قرار گرفت و آنها موفق به گرفتن آن نشدند و در یک مورد دیگر ، یک ببر دیگر بی حرکت شد ، اما بعداً در اسارت جان سپرد. تحقیقات بالینی بیشتر نشان داد که هر دو حیوان از CDV رنج می برند. از ژوئیه 2019 گزارش شده که 2 ببر بر اثر CDV در مالزی جان خود را از دست داده اند. اندونزی در سال 2013 جلسه ای برگزار کرد و از محیط بانان و دامپزشکان حیات وحش دعوت کرد تا در مورد ایجاد نظارت بر بیماری ها ،برنامه ای برای ببرهای وحشی سوماتران  بحث کنند. این در پاسخ به گزارش های پراکنده CDV که در محدوده ببرها ظاهر شده بود انجام شد. تحقیقات اخیر همچنین نشان می دهد که سگ ها تنها منبع اصلی بیماری نیستند. بیماری دیستمپر سگ ممکن است توسط سایر گوشتخواران مانند کفتار ، شغال و روباه نیز پخش شود.

این مورد در آفریقا در مورد شیرها مشاهده شده است. در سال 1994 ، حدود 30 درصد از شیرها (Panthera leo) در پارک ملی سرنگتی جان خود را در اثر ابتلا به دیستمپر از دست دادند. پیشنهاد می شود که برای درک بیشتر گسترش و کاهش CDV ، مطالعه مفصلی در محدوده ببر انجام شود. بنابراین ، ضروری است که یک برنامه راهبردی نظارت بر بیماری را در اوایل تدوین کنیم تا با شیوع احتمالی CDV ، که می تواند برای هر جمعیتی کشنده باشد ، مقابله کند. اخذ نمونه خون ببرهای زنده برای آزمایش تعیین وجود آنتی بادی های CDV مفید خواهد بود. در خصوص رخداد  مرگ ببرها که در داخل پارک گزارش شده اند ، تشخیص وجود یا عدم وجود CDV مهم است. مدل سازی و ثبت داده ها به منظور بررسی نظارت بر بیماری ها و تحقیقات هدفمند برای ارزیابی تاثیر بالقوه بر جمعیت ببرها در سراسر منطقه مورد نیاز است. جمع آوری نمونه خون و ایمن سازی در مقیاس بزرگ و واکسیناسیون جمعیت سگ های وحشی در اطراف زیستگاه ببرها در چشم اندازهای تحت سلطه انسان ، حذف بیشتر لاشه های آلوده و ضد عفونی مناطقی که حیوانات آلوده تحت درمان قرار گرفته اند ، باید برای پیشگیری از شیوع و کنترل CDV در آینده انجام شود. در حالی که جهان همچنان به مبارزه و مقابله با بیماری همه گیر COVID-19 ادامه می دهد ، اگر اقدامات مناسب به موقع انجام نشود ، وضعیت مشابهی می تواند برای حیوانات وحشی در راه باشد. اگر CDV به شکل همه گیر در طبیعت ظاهر شود ، کل جمعیت گونه های تحت پوشش و کاریزماتیک مانند ببرها را می توان از بین برد. متأسفانه واکسن برای حیوانات وحشی توصیه نمی شود و بنابراین پیشگیری بهترین درمان است !!

 

 

جراحی شکافت مثانه به شیوه ابداعی لوله ای 

برای مدیریت موارد بالینی گاو مبتلا به سنگ کلیه انسدادی

 

 

 

درمان سنگ مثانه انسدادی ، زمانی که انسداد مجرای ادراریکامل است به طور قطع جراحی است (HAVEN   و همکاران ، 1993 ، HOUSE   و همکاران ، 1996). روشهای جراحی مورد استفادهعبارتند از عمل بر روی آلت تناسلی با فیستول گذاری در مجرای ادراری (MISK و SEMIEKA، 2003) ، لوله گذاری مثانه ای (HUSSAIN و MOULVI ، 1986) ، بذل پیشآبراهی لگنی (RAVIKUMAR وSHRIDHAR ، 2003) ، بذل مثانه ای  لوله ای از راه پوست (STREETER و همکاران ، 2002) و مثانهشکافته شده (MAY و همکاران ، 1998) با عوارض مختلفی چون سنگ کلیه راجعه ، سنگ سانه ها در محل های متعدد ، مجرای ادرار به شدت آسیب دیده ، مثانه آتونی یا التهاب مثانه شدید که ازعوارض شایعی هستند که ممکن است در مدیریت نارسای جراحی موارد انسداد سنگ کلیه ایجاد شوند.  شکافت مثانه لوله ای که توسط   WILLIAMS و WHITE (1991) مستند گردیده ، فن آوری جراحی جایگزین را در مدیریت سنگ کلیه انسدادی ارائه می نماید . مزایای این فن آور عبارت از موارد راجعه کمتر ، تثبیت فعالیت باروری حیوان و فراهم شدن فرصتی برای حذف سنگ سانه های مثانه ای و سادگی این شیوه جراحی است. شکافت مثانه لوله ای ، اگرچه در نشخوارکنندگان کوچک موفق بوده است (EWOLDT و همکاران ، 2006) ،طبق مستندات انتشار یافته  ولی به طور گسترده در نشخوارکنندگان بزرگ ، به ویژه گاو استفاده نمی شود.با توجه به اینکه فن آوری فوق در مراحل اولیه است ، باید موارد بالینی بیشتری قبل از استفاده از این روش جراحی در موارد معمول بطور میدانی مورد ارزیابی واقع شود. این مطالعه به منظور ارزیابی فن آوری شکافت مثانه لوله ای استاندارد برای مدیریت موارد انسدادی ناشی از سنگ کلیه در گاو و اصلاح آن در جهت کاربرد ساده تر در شرایط میدانی انجام شده است.

 

 

بیماری کروناویروس 2019 و همه گیری های آینده: تأثیرات

 

بر دام ها،بهداشت و تولید و اقدامات تسکین دهنده ممکن

در 11 مارس 2020 سازمان بهداشت جهانی بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19  ) را یک بیماری همه گیر اعلام کرد. COVID-19    که اولویت اضطراری بهداشت جهانی کنونی است، موجب ویرانی سامانه های بهداشتی انسان و تا حدی کمتر حیوانات  در سطح جهان شده است. این همه گیری از زمان اولین گزارش COVID-19   در دسامبر 2019  در چین وبا موج دوم و سوم  شیوع آن در چندین کشور ادامه یافته است. پیذیرفته شده که COVID-19   تأثیرات نامطلوبی بر تولید محصولات زراعی ، امنیت غذایی وکنترل یکپارچه آفات ، گردشگری ، صنعت خودرو و سایر بخشهای اقتصاد جهانی داشته. COVID-19 طیف وسیعی از اثرات را در دامهای اهلی به لحاظ اقتصادی داشته ، زیرا سلامت و معیشت انسان درآمیخته با مقوله سلامتی حیوانات است. این مقاله خلاصه ای از اثرات بالقوه مخرب COVID-19 بر دام ها اهلی و اقدامات مرحله ای اصلاحی در پاسخ به این شیوع جهانی ارائه می نماید. کاهش اثرات منفی COVID-19 و همه گیری های آینده بر دام نیازمند اجرای دستورالعمل های پیشنهادی  در این مقاله است .

کلیدواژه ها: بیماری کروناویروس 2019 ، تاثیرات ، دام ، تخفیف ، طیور.

 

مقدمه

در سطح جهان ، عوامل بیماری زای  نوپدید و باز پدید  تهدید بزرگی برای سلامت عمومی هستند [1]. بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) ، در پایان سال 2019   در ووهان ، استان هوبی ، چین کشف شد و از آن زمان ، COVID-19 به سرعت در سراسر جهان گسترش یافته و موجب بروز میلیون ها مورد عفونت و مرگ انسانی شد [2]. همه گیری کووید -19 به بزرگترین بحران سلامت عمومی قرن 21 تبدیل شده و چالش های جدی بهداشتی و اقتصادی- اجتماعی ایجاد نموده[3،4]. COVID-19 بواسطه بروز شدید نشانگان حاد تنفسی –کرونا ویروس نوع 2         (SARS-CoV-2) بوجود می آید[5-7]. ابتلا به ویروس کرونا در انسان و حیوان غیر معمول نیست و ویروس دامنه میزبان وسیعی دارد. چنین عفونت های ویروسی در گونه های مختلف پرندگان و پستانداران نیز گزارش شده است [8،9]. گاو و اسب مستعد ابتلا به ویروس کرونای گاوی (یک کرونا ویروس نوع بتا) هستند [10،11]. مرغ ها میزبان طبیعی کروناویروس های پرندگان (CoVs) (یک ویروس گاما) هستند [12،13]. ویروس اسهال همه گیر خوک و ویروس التهاب معدی روده ای قابل انتقال،  شناخته شده اند و اخیراً ویروس آلفا کروناویروسی که باعث ایجاد سندرم اسهال حاد خوکی در خوک ها می شود گزارش شده است [14]. سایر کرونا ویروس ها در خوک ها شامل ویروس کرونا دلتا خوک و ویروس انسفالومیلیت هماگلوتین کننده خوک (بتا ویروس کرونا) هستند[15،16].

 

 پس از ظهور SARS-CoV در سال 2002 و سندرم تنفسی خاورمیانه کروناویروس (MERS-CoV) در سال 2012 ، SARS-CoV-2 سومین کروناویروس مشترک بین انسان و حیوان است که در اواخر سال 2019 پدیدار گشته [17-19]. کرونا ویروس ها به ندرت می توانند از حیوانات به انسان منتقل شوند و سپس در بین انسان ها پخش شوند ، چنانکه که در مورد SARS-CoV-2 اتفاق افتاد. اعتقاد بر این است که COVID-19 از خفاش ها سرچشمه گرفته[7] ، اگرچه میزبان میانی مشخص نشده است (گزارش WHO 2021). توالی های ویروس کرونا مانند SARS-CoV-2 در پانگولین های مالایی (Manis javanica) شناسایی شد [20]. در تحقیقی دیگر ، شی و همکارانش. [21] عفونت زایی SARS-CoV-2 در موش خرما ها ، دام ها و حیوانات همدم انسان آزمایش شد است.  گوزنها و گربه ها مستعد ابتلا به SARS-CoV-2 بودند ، اگرچه سگها حساسیت کمتری نشان داده اند.  

خوک ، مرغ و اردک مستعد ابتلا به عفونت SARS-CoV-2 نبودند. عفونت SARS-CoV-2 در سگ ها در هنگ کنگ نیز شناسایی شد [22]. سگ ها و گربه ها در مطالعه دیگری مستعد ابتلا به عفونت SARS-CoV-2 بودند ، اما فقط گربه ها ویروس را دفع کردند [23]. عفونت SARS-CoV-2 نیز در راسو [24] ثبت شده است و دو روش انتقال برای این جانوران تایید شده است [25]. علاوه بر این ، یک سویه SARS-CoV-2 مربوط به راسو در دانمارک کشف شد [26] ، که باعث شد وزارت محیط زیست و غذای دانمارک دستور از بین بردن همه راسوها در کشور (تقریبا 17 میلیون حیوان) را صادر کند. [27،28]. باغ وحش برانکس در ایالات متحده یک عفونت غیر حیوانات اهلی SARS-CoV-2  را در ببرها و شیرها تایید کرده [29]. در آفریقای جنوبی ، یک پوما باغ وحش پس از تماس با کارمند کننده آلوده ، برای SARS-CoV-2 آزمایش مثبت داشته [30]. سه موش شبگرد[31] ، که حیوان آزمایشگاهی موفقی است ، در شرایط تجربی مستعد ابتلا به عفونت SARS-CoV-2 بودند [32]. اخیراً یک عفونت تجربی در گاوها حساسیت متوسط ??را نشان داده [6]. علاوه بر این ، یک مطالعه سیلیکونی(با استفاده از رایانه) بر اساس توالی اسید آمینه پیشنهاد کرد که پریماتها در معرض خطر بالایی برای عفونت SARS-CoV-2 هستند ، در حالی که سایر پستانداران در گروه های متوسط ??تا بسیار خطرناک قرار می گیرند [33]. با این حال ، هیچ شاهدی در دست نیست که نشان دهد حیوانات نقش مهمی در انتقال عفونت SARS-CoV-2 به انسان دارند. خطر شیوع COVID-19 از حیوانات به انسان کم ارزیابی می شود [34]. در نتیجه ، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر رابطه بین حیوان و انسان لازم است تا به تدوین و اجرای اقدامات پیشگیرانه برای مقابله با انتقال COVID-19 در آینده کمک کند [35].

چهار جنس CoVs شامل آلفا کروناویروس ها ، بتاکورونایروس ها ، گاماکوروناویروس ها و دلتاکرورناو ویروس ها وجود دارند که می توانند انسان و حیوان را آلوده کنند [36]. از دهه 1970 ، کرونا ویروس ها با اسهال ، اختلالات تنفسی ، اختلالات عصبی ، عفونت های ادراری و عفونت های سیستمیک در حیوانات مختلف اهلی ، از جمله گاو ، گوسفند ، گوزن و اسب مرتبط بوده اند [37]. تصور می شود که SARS-CoV-2 ، از اعضای جنس Beta CoV [38،39] ، از مخزن حیوانات ناشناخته به سمت انسان جهش کرده است [40-42]. خفاش ها به عنوان میزبان طبیعی SARS-CoV-2 مشکوک هستند ، اما منشاء ویروس ناشناخته است [43].

 

 همه گیری COVID-19 موجب بروز  ویرانی  در همه جنبه های جامعه ، از جمله مراقبت های بهداشتی و حفاظت از محیط زیست شده است [44-46]. COVID-19 در بسیاری از کشورهای در حال توسعه تأثیر جدی داشته و تأثیر کامل آن بربهداشت ، جامعه و اقتصاد تا قبل از پایان همه گیری مشخص نخواهد شد. به گفته برخی از کارشناسان ، میزان فقر در کشورهای در حال توسعه به دلیل اثرات COVID-19 بر بخش های مختلف شامل دامداری ها ممکن است  دو برابر شود [47]. شیوع COVID-19 همچنین بر سلامت حیوانات و تولید دام تأثیر منفی می گذارد [48-51]. به نوبه خود ، چنین تأثیراتی می تواند بر عرضه غذاهای سالم از حیوانات برای مصرف انسان تأثیر بگذارد. هدف این مقاله بررسی اثرات COVID-19 بر سلامت و توسعه حیوانات و بررسی اقدامات متقابل برای کاهش تأثیرات بر اساس اطلاعات منتشر شده  فعلی و تخصص نویسندگان است. این بررسی ممکن است به اطمینان از سلامت حیوانات و در نتیجه سلامت انسان کمک کند.

 

نتیجه

COVID-19 باید به عنوان خطری برای سلامتی و تولید دام در نظر گرفته شود. این بیماری بر رفتار خریدار و توانایی کارگران در نگهداری از دام تأثیر منفی دارد. COVID-19 می تواند با دخالت در حمل و نقل خوراک دام ، مواد بیولوژیکی و بازاریابی محصولات دامی مانند شیر ، طیور ، تخم مرغ ، پوست و چرم ، توسعه دام را متوقف کند. سیاستهای مناسب درون  دولتی و میان دولتی و اجرای قوانین موفق برای به حداقل رساندن آثار COVID-19 بر تولیدات دامی بسیار مهم است. تأسیسات مختلف دام ، نهاده ها و حمل و نقل کالا باید خدمات اضطراری تلقی شوند. پیاده سازی سیستم پزشکی از راه دور برای خدمات دام بسیار مهم است. کشاورزان متاثر از بیماری همه گیر COVID-19 باید از حمایت مالی و همچنین معرفی تجارت الکترونیکی برای بازاریابی دام برخوردار شوند. بیماری همه گیر فعلی یک پیام قوی می فرستد: بحران های همه گیر در حال ظهور و ظهور مجدد نه تنها بر سلامت انسان تأثیر می گذارد بلکه با تأثیر بر امنیت غذایی و ثبات اقتصادی و در نهایت با افزایش احتمال گرسنگی وقحطی جهانی ، مردم را در معرض خطر قرار می دهد. از این رو جهان باید برای مقابله با بلایای انسانی با توسعه فن آوری های انقلابی جدید که هوشمندتر ، موثرتر و کاربرد تر هستند ، آماده باشد.

ترجمه متن کامل مقاله

 

Veterinary World, EISSN: 2231-0916

Available at www.veterinaryworld.org/Vol.14/September-2021/19.pdf

 

ارزیابی فراصوتی تخمدانهای گاو

 

سونوگرافی تخمدان گاو می تواند هم جذاب و هم چالش برانگیز باشد. همچنانکه که جسم زرد (CL  ) و فولیکول های تخمدان پیوسته در حال رشد و تحلیل هستند ، تفسیر تغییرات تخمدان می تواند مشکل باشد. به ویژه اگر ارزیابی تخمدانی در هرمقطعی از چرخه تخمدانی انجام شود. هدف این مقاله مرور کلی بر ساختارها و تغییراتی است که هنگام انجام سونوگرافی تخمدان گاو مشاهده می شوند. چرخه فحلی گاو 18 تا 24 روز طول می کشد. در این دوره ، دو تا سه موج فولیکولی ایجاد می شود که منجر به ظهور فولیکول غالب می گردد. در حالی که جسم زرد تولید پروژسترون را حفظ می کند ، فولیکول های غالب موج (های اولیه) با آترزی تحلیل می یابند. هنگامی که لوتئولیز رخ می دهد و پروژسترون کاهش می یابد ، فولیکول غالب آخرین موج چرخه ممکن است به رشد خود ادامه دهد و تحت تخمک گذاری قرار گیرد (شکل 1). اختارها و تغییراتی است که هنگام انجام سونوگرافی تخمدان گاو مشاهده می شوند.

 

 

 

 

شکل 1. چرخه فحلی گاو. این نمودار امواج فولیکولی و تغییرات جسم زرد را در یک چرخه فحلی نشان می دهد که در آن سه موج فولیکول وجود دارد.

 

فولیکول ها

در سونوگرافی فولیکول های پر از مایع به صورت نواحی بی رنگ (سیاه) درون بافت تخمدانی ظاهر می شوند (شکل 2). با افزایش مداوم امواج فولیکول در طول چرخه تخمدان ، فولیکول های بزرگتر از 8 میلی متر همیشه جدا از چند روز اول چرخه وجود دارند (شکل 3). این امر تشخیص فولیکول غالب و پیش بینی تخمک گذاری بر اساس اندازه فولیکول را بسیار دشوار می کند. 

شکل 2. تخمدان با فولیکولهای کوچک. در این تصویر سونوگرافی ، تخمدان (پیکان طلا) با چندین فولیکول کوچک (پیکان قرمز) در داخل استرومای تخمدان دیده می شود.

 

شکل 3. تخمدان با فولیکول بزرگ. در این تصویر سونوگرافی ، تخمدان (فلش طلا) حاوی یک فولیکول بزرگ (18 میلی متر) (پیکان قرمز) است.

جسم زرد

در سونوگرافی ، جسم زرد به عنوان یک منطقه مشخص از بافت هیپواکوئیک درون بافت تخمدانی ظاهر می شود (شکل 4). یک لاکون مرکزی (حفره پر از مایع) ممکن است در یک جسم زرد طبیعی دیده شود و نباید با کیست لوتئال اشتباه گرفته شود (شکل 5). وجود    جسم زرد نشان می دهد که فعالیت فحلی رخ داده و نشانگر بلوغ جنسی در تلیسه ها است. معمولاً جسم زرد ممکن است 4 روز پس از وقوع تخمک گذاری در سونوگرافی مشخص شود. اگر لقاح تخمک اتفاق نیفتد و حاملگی ایجاد نشود ، جسم زرد  16 روز پس از تخمک گذاری به حداکثر اندازه خود می رسد و سپس شروع به انجام لوتئولیز می کند. همچنان که جسم زرد در دوران بارداری باقی می ماند، جایگیری جسم زرد در تخمدان چپ یا راست می تواند نشان دهنده این باشد که جنین در تشخیص بارداری کدام شاخ رحمی را اشغال می کند. به طور مشابه ، وجود جسم زرد های متعدد (شکل 6) می تواند به شک به بارداری دوقلو کمک کند.

شکل 4. جسم زرد. در این تصویر از تخمدان ، یک جسم زرد واحد (فلش طلا) دیده می شود.

 

شکل 5. جسم زرد با لاکون مرکزی. این تصویر یک جسم زرد (پیکان طلا) را نشان می دهد. یک لاکونای مرکزی پر از مایع (فلش قرمز) وجود دارد که تا حدی از بافت هایپراکوئیک (فلش آبی) پر شده است .

 

شکل 6. جسم زرد دوتایی. در این تصویر دو جسم زرد در یک تخمدان (فلش طلا) وجود دارد که نشان می دهد تخمک گذاری مضاعف رخ داده است. جسم زرد راست دارای لکه مرکزی است که با بافت اکوژنیک (پیکان قرمز) پر شده است.

کیست تخمدانی

بیماری تخمدان کیستیک یک وضعیت قابل تامل بوده که بویژه بایستی  در مدیریت گله گاوهای شیری مورد توجه باشد ، زیرا منجر به فعالیت غیر طبیعی چرخه ای و در نتیجه کاهش باروری میگردد. این حالت به طور سنتی به عنوان وجود ساختارهای پر از مایع با قطر بیش از 25 میلی متر بر روی تخمدان به مدت بیش از 10 روز در غیاب جسم زرد فعال تعریف می شود. دو نوع کیست تخمدان که منجر به اختلال تولید مثل/ چرخه می شود ، کیست فولیکولار و کیست لوتئال هستند. معیارهایی که به طور کلی برای تعیین نوع کیست استفاده می شود عبارتند از:

کیست فولیکولار - دیواره صاف و نازک (کمتر از 3 میلی متر) (شکل 7.)

کیست های لوتئال - دیواره ضخیم تر (بیشتر از 3 میلی متر) به دلیل پوشش بافت لوتئال (شکل 8.)

با این حال ، همه ساختارهای کیستیک به شدت به این معیارها پایبند نیستند و تمایز بین کیست لوتئال و جسم زرد  با حفره بزرگ مایع پر شده می تواند چالش برانگیز باشد.

 

 

شکل 7. کیست فولیکولار. این تصویر به صورت کیست فولیکولی بزرگ (فلش طلا) با قطر داخلی 37 میلی متر نشان داده شده است. به دیواره نازک کیست توجه کنید.

 

شکل 8. کیست لوتئال. این تصویر یک کیست لوتئال (فلش طلا) با مساحت مرکزی پر شده از مایع 25 میلی متر را نشان می دهد. به دیواره ضخیم کیست حاوی بافت لوتئال توجه کنید. در برخی موارد ، حفره پر از مایع مرکزی کیست های لوتئال نیز ممکن است حاوی ترابکول های اکوژنیک باشد.

 

درمان

سونوگرافی علاوه بر تشخیص زودهنگام بارداری و شناسایی گاوهای باردار نشده ، می تواند استفاده از برنامه های درمانی هورمونی و همگام سازی را هدایت کند.

 

در دوره پس از زایمان ، گاوهایی که رفتار فحلی خود را نشان نمی دهند می توانند از نظر وجود جسم زرد یا فولیکول های بزرگتر ارزیابی شوند. عدم وجود هر دو این ساختارها نشان می دهد که آنوئستروس تخمک گذاری در حال رخ دادن است و این اجازه می دهد تا درمان هورمونی مناسب انتخاب شود. به طور مشابه ، وجود جسم زرد یا فولیکول غالب بزرگتر می تواند به دامپزشک کمک کند که تعین نماید گاو به ترتیب در فاز لوتئال یا فولیکولار چرخه تخمدانی است. این تشخیص می تواند مناسب ترین پروتکل همگام سازی را برای شروع انتخاب کند.

کیست های فولیکولی را می توان با هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH  ) و/یا دستگاه آزاد کننده پروژسترون 3 درمان کرد ، کیست های لوتئال به پروستاگلاندین F2α (PGF2α  ) پاسخ می دهند. برنامه های همگام سازی مدرن اغلب از PGF2α   و GnRH   به همراه دستگاه های آزاد کننده پروژسترون استفاده می کنند و می توانند مورد استفاده قرار گیرند ، چه کیست لوتئال وجود داشته باشد یا جسم زرد حفره ای بزرگتر بطور بالینی  باعث تمایز بین دو ساختار می شود. 

نتیجه

سونوگرافی نه تنها در ارزیابی ساختار تخمدان ، بلکه در بررسی رحم گاو و در دوران بارداری نیز بسیار مفید است.

با استفاده از سونوگرافی ، پزشک می تواند اطلاعاتی در مورد ساختار تخمدان و تغییراتی که تنها با لمس دستی غیرممکن است به دست آورد. این امر می تواند بسیار ارزشمند باشد زیرا به تصمیم گیری و هدف قرار دادن هرگونه درمان لازم کمک می کند. ست و این اجازه می دهد تا درمان هورمونی مناسب انتخاب شود.