زهرزدگی(مسمومیت) در سگها و گربه ها: رهیافتی بنیادین به منظور سم
دورنما: دونوع از بیماران زهرزده به دامپزشکان ارجاع داده می شوند: بیماران بی نشان با اطلاع از تماس آنها و بیمارانی با نشانه های بالینی که ممکن است ( یا ممکن نیست) ناشی از یک زهرابه یا سم باشد. غالباً تصمیم به درمان این بیماران با دانش دقیقی صورت نگرفته و تصمیم بایستی مبتنی بر عوامل خطرآفرین بیشمار، سطح آمادگی صاحب دام برای پذیرش خطر و هر محدودیت مالی باشد.
هدف از این مقاله : این مقاله به منظور ارائه دیدگاهی بنیادین از رهیافت به سم زدایی بیماران بی نشان ارجاع یافته با اطلاع از مسمومیت حیوان تدوین گردیده . همچنین در این مقاله درمانهایی که ممکن است در هر دو بیمار بی نشان و نشانه دارد مورد توجه باشد ارائه شده.
اگر چه این اصطلاحات غالباً به جای هم به کار می روند، یک سم یا زهر بعنوان هر عاملی که ممکن است اثرات زیانباری بر هر جانداری داشته بکار می رود، در حالی که زهرآبه در مورد یک سم با منشاء زیستی کاربرد دارد.
اینکه آیا یک بیمار بدنبال مسمومیت در خطر می باشد بستگی به عوامل بیشمار دارد که عبارتند از ، میزان خورده شده، قاعده سازی(فورمولاسیون) دارو ، راه تماس، گونه درگیر، سرعت و با چه درمانی تجویز گردیده ، ناخوشی های همزمان بیمار که بر روند سوخت و سازی زهر و پاکسازی آن اثر دارد( همچون بیماری مزمن کلیوی یا اختلال کبدی)، و هر درمان دارویی همزمان که حیوان ممکن است دریافت نموده باشد.
به استثنای عواملی که مستقیماً برای بافت مخرش هستند (سموم خورنده یا سوزاننده همچون سفید کننده)، سموم بایستی از طریق مسیر هایی جذب بدن شوند. عمومی ترین راه مواجه بلع غذایی است . زمانی که سم جذب گردید غالباً (ولی نه همیشه) پیش از اعمال اثر، سوخت و ساز می یابد. فرآیند سوخت و ساز ممکن است موجب خنثی شدن ترکیبات شده ، یا ( و چنانکه در مورد اتیلین گلیکول و پاراسنتامول دیده می شود) منجر به تشکیل محصولات نهایی سوخت و سازی سمی تری شود.
اصلی ترین جایگاه بالقوه سوخت و ساز سموم ، کبد با مسیر های عمومی دفع از بدن شامل دفع کلیوی و صفراوی می باشد. آگاهی از چگونگی سوخت و ساز و دفع هر سمی از نظر بالینی سودمند می باشد، چنانکه چنین شناختی اجازه ارزیابی این موضوع را می دهد که آیا درمان ممکن است نیاز به تعدیل به جهت همزمانی یک بیماری دیگر را داشته باشد. اطلاعات عمیقی در مورد اغلب سمومی که در تجربیات درمانی دامهای همدم مطرح است ضروری به نظر نمی رسد ؛ به هر حال جزئیات مربوطه که ممکن است درمان را متاثر نماید ( همچون قرار گرفتن سم در تحت چرخه روده ای کبدی) همواره به جهت هشدار حائز اهمیت می باشد.
برای دریافت متن کامل مقاله بر روی این خط متنی کلیک فرمایید