گزارشی از یک تشخیص .
•یک سگ ماده نژدآمیخته هیلراخته به منظور تخلیه ضایعه جلدی موجود در پهلوی سمت راست حیوان با تب بینابینی ، درد ستون فقرات، فلجی نسبی پاهای لگنی و سستی عضلانی که در طی 12 ماه پیشرفت نموده به درمانگاه مراجعه نموده .در ارجاع یک سال پیش حیوان قبل از این مراجعه جهت تخلیه مجاری جلدی توسط دامپزشک قبلی اقدام به نمونه برداری جلدی و کشت اولیه شده بود.
•ارزیابی های آسیب شناسی بافتی نشانگر یک التهاب کرهکی چرکی (pyogranulomatous inflammation) با التهاب عروقی شدید بوده و نتیجه کشت باکتریایی هوازی و بی هوازی نیز منفی بوده.
•عکس برداری سینه ای حاکی از معمول بودن بافت اسفنجی ریه و عدم حضور بافت گرهکی (گرانولمای) قارچی است. ادرار از نظر آلودگی بلاستومیستی توسط آزمون کمی ارزیابی آنزیمی ایمنی ساندویجی(sandwich enzyme immunoassay) بررسی شده که نتیجه منفی بوده.
•پنتوکسی فیلین به میزان 22 میلی گرم برای هر کیلو بطور خوراکی هر 8 ساعت تا 30 روز جهت درمان التهاب عروقی(واسکولیت) تجویز که با بهبود اندکی در مجاری تراوشی پوستی همراه بوده. داروی ضد التهابی پردنیزولون به میزان 1 میلی گرم برای هر کیلو گرم خوراکی هر 24 ساعت موجب بهبود تب و ضایعات تراوشی جلدی شده. با کاهش میزان مصرف پردنیزولون تا 0.25 میلی گرم برای هر کیلو در هر 24 ساعت تب بازگشته و ترشحات شروع به خروج نمودند.
•سابقه سفر به تگزاس غربی و کالیفرنیای جنوبی وجود دارد که مربوط به 5 سال پیش می شود. در معاینه فیزیکی سگ آرام ، هشیار ، پاسخ دهنده است ، به نظر دچار کم آبی است و مخاطات صورتی هستند، زمان پرشدن مجدد مویرگی معمول بوده و تعداد ضربات قلبی و سرعت تنفسی عادی است. دمای راست روده ای 40 در جه سانتی گراد بوده. سگ فلجی نسبی داشته و در ملامسه ناحیه سینه ای کمری ستون فقرات نشانه های درد ابراز می دارد. ضایعات پوستی شامل ریزش مو با ضخیم شدگی جلدی است و مجاری ترشحی دارای تراوشی سروزی سرخ رنگ و مخاطی چرکی در پهلوی سمت راست هستند. یک توده زیر جلدی نوسانی بین دنده های 12 و 13 در ناحیه زیر ستون مهره ای سمت چپ ملموس بود. هیچ گواهی از اختلالات شبکیه ای ، مخاطی جلدی یا درد استخوان های طویل وجود نداشته، و سگ از نظر عصبی وضعیت مناسبی داشت.دیگر موارد مورد بررسی معاینات بالینی در محدوده های معمول خود بودند.
•تاریخچه و تظاهر بالینی موجود یک تشخیص تفریقی اولیه برای درد ناحیه سینه ای کمری، تب ، مجرای تراوشی و توده زیرجلدی نوسانی مبتنی بر وجود جسم خارجی مهاجربا احتمال عفونت ثانویه باکتریایی را ارائه می نمود.
آزمایشهای یاخته شناسی مایع بدست آمده از توده نوسانی زیر ستون مهره ای سمت چپ نشانگر التهابی آمیخته با نوتروفیلهای غیر استحاله ای غالب و فقدان هر نوع ریزجانداری بود. کشت باکتریایی هوازی مایع بدست آمده از مجاری ترشحی رشد استافیلوکوکی و استرپتوکوکی (Staphylococcus pseudintermedius و Streptococcus dysgalactiae) را در پی داشته.
•شمارش کامل یاخته های خونی(CBC) نشانگر یک کم خونی یاخته ای رنگی عادی(normocytic normochromic) با هماتوکریت 0.35 که حد مرجع آن 0.39-0.57 است با لوکوسیتوز خفیف مشتمل بر نوتروفیل های بالغ به میزان 109×12.2 عدد در لیتر( حد مرجع 2.6-10 ×109 عدد در لیتر) بوده. تابلوی زیست شیمیایی سرمی بجز برای گلوبولین(49 گرم در دسی لیتربوده حد مرجع 22تا 35 گرم در دسی لیتر می باشد ) که بالا بود در دیگر موارد در حد معمول است و حاکی از وجود یک پاسخ التهابی است.
یک سیتی اسکن از ناحیه سینه و شکم در تحت شرایط بیهوشی عمومی انجام گردید که نشانگر گرهک های ریوی با تورم متوسط گره های لنفی میان سینه ای راسی است. یک نشت متوسط تا لیز نمای قدمی شکمی در بدنه مهره ای سینه ای 13 مشتمل بر یک روند التهاب استخوانی وجود دارد. بسته های متعدد مایع در بافت های زیر جلدی موجود بوده که بزرگترین آن در عضلات زیر ستون مهره ای سمت چپ در سطح سیزدهمین مهره سینه ای و در بافت های زیر جلدی مجاور مدخل لگنی سمت راست دیده می شود.
•سگ بیمار با آموکسی سیلین /اسید کلاواولانیک (25 میلی گرم برای هر کیلوگرم خوراکی هر 8 ساعت ) تحت درمان قرار گرفته تا عفونت باکتریایی ثانویه مفروض برای وجود جسم خارجی زیر جلدی مورد گمان درمان شود.به صاحب حیوان جهت انجام درمان برای 2 ماه آموزش لازمه داده شد تا لنگش ، دمای بدن و مجاری ترشحی مورد پایش قرار گیرد. در حیوان رجعت تب، لرزش و ترشحات پوستی علارغم انجام درمان با آموکسی سیلین/ اسید کلاواولانیک ادامه یافت.
•همچنین حیوان دچار لنگش در پای خلفی سمت راست شد و تورم بافت نرم جدیدی در سطح مفصل تارس سمت راست بارز گردید. حیوان پس از 6 ماه از تظاهر نخست بیماری به درمانگاه مراجعه نمود. یافته های معاینه بالینی مشابه با تظاهر اولیه بیماری بعلاوه تورم تارسی سمت راست بود.
•یک ستی اسکن مجدد از سینه و شکم گرهک های ریوی ایستا را نشان می داد و نشت صفاقی گسترش یافته بود. بدنه مهره 13 سینه ای و کمری 1 لیز پیشرونده مشمول التهاب استخوانی پیشرونده داشت. بسته مایع قبلی در عضله زیر ستون مهره ای سمت چپ در سط مهره 13 سینه ای بزرگ تر شده بود اما بسته های مایع راست دمی کاهش ابعادی داشتند. یک جسم خارجی ماندگار نامکشوف مورد گمان بوده و بخش های سینه ای دمی و شکم بدین منظور مورد جراحی اکتشافی قرار گرفتند. یک برش بیضی پیرامون بخش متورم زیر جلدی نوسانی بر روی ناحیه راسی پهلوی چپ در مجاورت دنده 13 داده شد و بافت زیر جلدی پیرامونی کالبد شکافی شده تا بافت غیرعادی جدا گردید، بطوری که برداشته شده و برای آسیب شناسی ارسال گردید. در زیر بافت متورم مجاری تراوشی متعددی مشخص گردید و ارتباط آن با حفره سینه ای مستند شد، اما هیچ جسم خارجی معین نگردید. صفاق، عضلات شکم و بافت های زیر جلدی بخیه شده و سند تخلیه ای در راس پهلوی چپ قرار داده شد. پوست با استفاده از گیره های بسته شد.
•آسیب شناسی بافتی بافت شکم بطور بارز نشانگر یک التهاب جلدی گرانولمایی چرکی موضعی با تهاجم لنفوسیتی و یاخته های پلاسمایی و آماس بافت همبندی با مجاری ترشحی و هاگچه های قارچی درون ضایعه است. هاگچه های قارچی ساختاری مدور داشته با قطری در حدود 30-40 میکرومتر و ضخامت 2 میکرومتری با دیواره های سلولی بازوفیلی کم رنگ و عناصر مرکزی اسیدی بازی دوست کم رنگ بی شکل ناهمسان که حاوی گردکچه های (spherule) کوکسیدیوایدو ایمیتیس هستند (تصویر ). یافته های فوق دارای مطابقت با تشخیص کوکسیدیوایدو میکوز منتشره با درگیری جلدی، مهره ای و ریوی دارند.
متن کانل مقاله شامل تشخیص، درمان، پایش و کنترل بیماری
در قالب Powe Point را با کلیک برروی نماد زیر دریافت فرمایید.
