ازدیاد حساسیت نوری در گاو
بطور معمول یک گاو به سهولت توان مواجه با نور خورشید
در سطح دامداری های مناطق ما را داراست .
و ندرتاً آفتاب سوختی را می توان دید. ولی ما در مواردی
با دامهایی روبرو می شویم که در تحت تاثیر نور خورشید
نشانه های بالینی را نشان می دهند که به نظر با آنچه
بنام آفتاب سوختگی معروف است (سرخ شدن، دلمه بستن و درد) مشابهت دارد.
این دامها در واقع در غالب موارد دچار ازدیاد حساسیت نوری شده اند.
ازدیاد حساسیت نوری بدین معنی است که دامهای فوق واکنشی
فراتر از سطح معمول در برابر نور خورشید دارند،
و این دلیل تصور ما ا زآن بعنوان یک آفتاب سوختگی است.
بارزترین نشانه های که ما در باره آن صحبت می کنیم عبارتند از
ضخیم و سرخ شدن پوست، خصوصاً در نواحی سفید پشت
و بویژه در بیشتر موارد بخشهایی از پوست که برهنه می باشد
همچون نواحی پیرامون بینی و چشم. در این نواحی که بیشتر
در معرض نور خورشید هستند پوست لیچ انداخته و پوسته می دهد
همچنانه که در نواحی اطراف بینی گاو مورد مشاهده دیده می شود.
نا محسوس ترین نشانه هایی بالینی که یک گاو می تواند از آن
رنج ببرد عبارتند از کاملاً تحریک پذیر و عصبی بودن. در یک دروه طولانی
مدت پوست به گونه ای آسیب می بیند که کنده شده و لایه جدیدی
در زیر آن آشکار می گردد. پشت این گاو (تصویر زیر) کاملاً افتاده و
ناحیه زیر آن به طور کامل مودار شده. این گاو به منظور کمک به روند
ترمیم بافتی تحت درمان با ویتامین ها قرار گرفته و از ترکیبات
پادزیستی به منظور مقابله با تهاجم عوامل عفونت ثانویه استفاده شده است .
پر واضح است که این نوع دام بایستی به منظور کاهش تماس با
نور خورشید در محیط بسته و دور از تابش نور مستقیم قرار گیرند.
عامل سبب شناسی ازدیاد حساسیت نوری بایستی مورد برسی قرار گیرد.
به نظر می آید که این بیماری در ارتباط با عملکرد کبد باشد ، در مواردی
که عملکرد کبدی دچار نارسایی است روند پاکسازی فیلواریترین کاهش
یافته و این فیلو ارتیرین حذف نشده با نور خورشید در نواحی که در معرض
آن قرار گرفته واکنش نشان می دهد. نارسایی عملکرد کبدی غالباً در
موارد مصرف گیاهانی که برای کبد زیان آور هستند ، همچون گیاه راگورت
بوجود می آید. ازدیادحساسیت نوری ندرتاً در اثر مصرف عوامل
نورپویا(فتودینامیک) همچون هایپر سین که در گیاه استی جان ورث وجود دارد ایجاد می شود.
پیش آگهی برای بهبود این بیماری بسته به میزان درگیری کبد متفاوت می باشد.
وقتی گاو عامل اصلی را مصرف نموده ، نشانه های بالینی در طی 48 ساعت
در صورتی که مصرف منبع آلودگی حذف شده باشد مرتفع می شود،
البته بهبودی کامل می تواند تا ماها به درازا بکشد. پیش آگهی بیماری
در صورتی که اختلا کبدی منجر به ازدیاد حساسیت نوری شده
و احتمال مرتفع شدن آن نیز نمی رود ، مناسب نخواهد بود.
