Dr.javanroodi case report

1) Acta Vet Hung. 1994 ;42 (1):99-102  7810406  Cit:1

Theileria annulata infection in neonatal bovine calves.

A K Mishra, N N Sharma, S C Srivastava

Division of Parasitology, Indian Veterinary Research Institute, Izatnagar.

On an organized farm in India, 70 out of 79 cows expected to calve within 30 days revealed the presence of Theileria annulata schizonts and/or piroplasms in their peripheral blood. Similarly, 33 out of 59 calves borne to the above cows also exhibited T. annulata schizonts on day less than 1 to day 19 post partum. The cows and calves were free from Hyalomma anatolicum, an established vector of T. annulata, during the course of study in the winter months, when the activity of ticks is reduced to the minimum. The infection appears to have taken place antenatally.

2)Allsopp, MTEP, Lewis, BD & Penzhorn, BL 2007, ‘Molecular evidence for transplacental transmission of Theileria equi from carrier mares to their apparently healthy foals’, Veterinary Parasitology, vol. 148, no. 2, pp. 130-136 [http://www.sciencedirect.com /journal/03044017]

B.D. Lewis was funded for this research by the Equine Research Centre, Faculty of Veterinary Science, University of Pretoria. All animal experiments were carried out in accordance with the research protocol (Reference number 36.5.168) approved by the Ethics Committee of the University of Pretoria Faculty of Veterinary Science, dated 7 June 1995.

The intra-erythrocytic parasite Theileria equi is one of two tick-transmitted causative agents of equine piroplasmosis. Piroplasms of T. equi can be transmitted across the equine placenta and once a horse is infected, it appears to remain a lifelong carrier, since anti-theilerial drugs suppress but do not eliminate the parasite. Carrier mares may transmit the organism to their offspring and this may result in abortion or neonatal piroplasmosis, but observations by some researchers suggest that foals may be born as carriers yet remain apparently healthy. Using a T. equi-specific oligonucleotide probe, we have determined that transplacental transmission occurs early in equine foetal development and that carrier mares may give birth to healthy carrier foals. Investigation of parasite levels and the effect of maternal colostrum on the newborn suggests that colostral T. equi antibody may act to suppress parasitaemia in the newborn, reducing the incidence of clinical neonatal piroplasmosis.

  3)Veterinary medicine  2007

Furthermore, transplacental (vertical) transmission of T. sergenti from
pregnant cows to calves has been reported. Transmission to the calves was
confirmed by parasitological, serological, and polymerase chain reaction
(PCR) assays. These are also the methods generally recommended for
diagnosis.

4)Godara  R, Sharma RL, Sharma  CS. 2010, Bovine tropical theileriosis in a neonate calf Tropical Animal Health and Production Volume 42, Number 4, 551-553

از طرفی نیز پاسخ های همکارن در مورد سوال های مطرح شده عموماً با نظری موافق بوده و تنها در مورد سوال مربوط به درستی یا نادرستی مایع در مانی برای دام های دچار پنومونی پاسخی مناسب تر و منطقی تر از نظر همکار عزیز آقای دکتر سامان رفیعا نیافتم که عیناً نقل می شود " بنده هیچ رفرانس معتبری که انجام مایع درمانی در بیماری ریوی را اکیدا ممنوع کند سراغ ندارم. فقط به عنوان یک دیدگاه کلی در دامی که آسیب اندوتلیال، نقص درناژ لمفاوی، هیپوپروتئینمی و انیمی، نارسایی کلیوی حاد دارند، انجام مایع درمانی باید با دقت بیشتر، سرعت کمتر و پایش نشانه های حیاتی و کارکرد ارگان بیمار صورت بگیرد. ادم ریه در پی مایع درمانی چناچه رخ دهد به طور رایج به سرعت برطرف می شود و گاهی با ایستاده نگاه داشتن دام و تجویز دزی از فروزماید برطرف می شود. چنانچه دامی در جریان مایع درمانی تلف شود نیاز به مرور دقیق نشانه های بالینی، پاراکلینیکی و درمان های انجام شده با یافته های کالبدگشایی وجود دارد. لذا قضاوت سطحی بر این موضوع و نتیجه گرفتن به اینکه به طور کلی نباید در بیماری ریوی مایع درمانی کرد کمی غیر علمی و دور از اصول رایج پزشکی خواهد بود. با این حال، دامپزشک در موارد خاص مجاز است بر اساس تحلیل بالینی و تجربی خود انجام مایع درمانی را غیر ضروری تشخیص دهد که این امری قابل پذیرش است. دکتر سامان رفیعا ، متخصص بیماری های دامهای بزرگ" .     

در خاتمه ضمن تشکر از ارسال نظرات و منابع علمی مورد استناد برای این مورد  از همکارن علاقه مند و صاحب نظر تقاضا دارم که در بحث های بعد هرچه منتقدانه تر و کنکاشگرانه تر به این تشخیص ها توجه نمایند .

ارادتمند شما جوان رودی