بیماری گورم در اسب ها
روند بیماری زایی در بیماری گورم (استرانگل) در اسب ها.
1-تماس و مواجه با عامل بیماریزا.
2-انتقال به غدد لنفاوی.
3. تشکیل آبسه;
4. پارگی آبسه پس از یک دوره 6 تا 21 روزه.
5. تخلیه چرک;
6. ایجاد عفونت مداوم.
اعتقاد بر این است که عامل ایجاد کننده، یک باکتری گرم مثبت به نام استرپتوکوک equi زیرگونه equi، صدها سال است که جمعیت اسب‌ها را مبتلا کرده است.
اسب‌ها به دنبال ورود S equi به نازوفارنکس و اوروفارنکس از طریق تماس مستقیم بینی به بینی با اسب آلوده، مصرف غذا یا آب آلوده، یا تماس با اشیای آلوده مانند وسایل سواری آلوده، غرفه‌ها، لباس‌ها و انسان، آلوده می‌شوند.
هنگامی که عامل بیماریزا در داخل اسب میزبان قرار می گیرد، S equi به سرعت به غدد لنفاوی سر و گردن حمله می کند، جایی که می تواند در عرض چند ساعت شناسایی شود. چنین انتقال سریعی به غدد لنفاوی ممکن است در واقع توسط سلول‌های ایمنی انجام شود که S equi را در طول این مرحله حساس اولیه عفونت از بین نمی‌برند، اما نمی‌توانند آن را بکشند.
اولین علامت بالینی عفونت S equi، افزایش دمای بدن برابر یا بیشتر از 38.5 درجه سانتیگراد، منعکس کننده پاسخ التهابی در حال رشد است و معمولاً دو تا سه روز قبل از ریزش و پراکنش باکتری است. بنابراین، پایش دمای بدن مؤثرترین ابزاری است که با آن اسب‌های آلوده را قبل از اینکه فرصتی برای انتقال S equi به حیوانات در تماس داشته باشند شناسایی کنیم.
در روزهای بعد، آبسه‌های غدد لنفاوی اسب‌های مبتلا همچنان به رشد خود ادامه می‌دهند و ممکن است به اندازه‌ای برسند که راه هوایی را محدود کرده و منجر به مرگ برخی از حیوانات شوند وکه خود دلیل برنام‌گذاری این بیماری به نام استرانگ یا همان خفگی است. در نهایت، پس از یک دوره بین 6 تا 21 روزه، آبسه ها می ترکند و #چرک بسیار عفونی آزاد می کنند.