مراقبت های بعدی و عاقبت بیماری
به طور معمول زمانی که در یک اسب التهاب بافت مورق سم در حال گسترش بوده و با اقدامات لازم به وضعیت پایداری رسیده بسته به اینکه شدت نشانه های بالینی و رادیوگرافی چه میزان است، نیازمند مراقبت های ویژه برای باقی مدت حیات خود است.
دامپزشک ممکن است انواع مراقبت بلند مدت زیر را توصیه کند :
* کوچک کردن گردش گاه ،فراهم ساختن بستری عمیق در جایگاه ایستان اسب یا یافتن گردشگاهی که دارای زمینی نرم و ماسه ای با منطقه چرای کم باشد.
* تغییر رژیم غذایی به جیره کم کربوهیدرات و نشاسته ، به حداقل رساندن مصرف از علف ( به خصوص در فصل بهار ) ، علوفه خیس شده یا بخاردیده.
* اصلاح کفش در یک برنامه زمانی مکرر ( هر ۳ تا ۵ هفته )
* تجویز روزانه داروهای ضد التهاب ( phenylbutazone یا banamine ) برای کمک به مدیریت درد و راحت تر ایستادن .
* رادیو گرافی منظم ( هر ۳ ماه تا سالانه براساس توصیه دامپزشک)
همانند درمان و مراقبت های بعدی ، پیشآگهی بیماری مستقیماً در ارتباط با علت مسبب اصلی ، علایم بالینی و شدت یافته‌های تشخیصی است . آنچه که به لحاظ حیاتی بسیار مهم است این است که مسبب اصلی اصلاح شده و پیشرفت بیماری متوقف گردد ( به عنوان مثال ، به تدریج بدتر نمی‌شود ) . در موارد خفیف ، برخی اسب‌ها ممکن است قادر به بازگشت به سطح کاری قبلی خود باشند . به طور معمول ، این بهترین سناریوی است که ممکن است اسب تان بتواند گاهی به چراگاه باز گردد . اغلب اوقات و در موارد حاد ، علایم بالینی بدتر می‌شوند و پیشرفت را نمی‌توان کنترل کرد . اگر کنترل‌نشده باشد ، شدت علایم بالینی بدتر می‌شود ، جایی که ممکن است اسب قادر به بلند شدن نباشد و یا نوک استخوان تابوت می‌تواند از ته سم سر بر آورده و یا می‌تواند با جدا شدن کامل سم از استخوان زیرین منجر قدم برداشتن اسب بر روی ناحیه ای غیر از سم شود.
دلسوزانه ترین گزینه درمانی برای این اسب ،پیش از رسیدن به چنین مرحله ای اعدام از روی ترحم می باشد. مشکلات بالقوه ای که متعاقب درمان موارد التهاب بافت مورق سم ایجاد می شوند: اما نه تنها محدود به این موارد ، عبارتند از:
* اگر تنها یک سم در ابتدا درگیر شده ، پای سمت مخالف ممکن است به علت اضافه‌وزن مبتلا به لنگش ناشی از سمت مقابل شود .
* هر پای غیر درگیر بسته به عامل مسبب اولیه می تواند درگیر شود.
* رشد غیر عادی سم - حضور حلقه‌ها ،الگوی نرخ رشد غیر عادی .
* تشدید مکرر بیماری ، به این معنای است که هر چند ماه تا یک سال نشانه های بالینی ممکن است وخیم شود لذا نیاز به تشخیص ، درمان و مراقبت مجدد بصورتی که قبلا عنوان شد دارد.
افزایش استعداد تشکیل آبسه که نیازمند مراقبت دامپزشکی و درمان می باشد. الینی و شدت یافته‌های تشخیصی است . آنچه که به لحاظ حیاتی بسیار مهم است این است که مسبب اصلی اصلاح شده و پیشرفت بیماری متوقف گردد ( به عنوان مثال ، به تدریج بدتر نمی‌شود ) . در موارد خفیف ، برخی اسب‌ها ممکن است قادر به بازگشت به سطح کاری قبلی خود باشند . به طور معمول ، این بهترین سناریوی است که ممکن است اسب تان بتواند گاهی به چراگاه باز گردد . اغلب اوقات و در موارد حاد ، علایم بالینی بدتر می‌شوند و پیشرفت را نمی‌توان کنترل کرد . اگر کنترل‌نشده باشد ، شدت علایم بالینی بدتر می‌شود ، جایی که ممکن است اسب قادر به بلند شدن نباشد و یا نوک استخوان تابوت می‌تواند از ته سم سر بر آورده و یا می‌تواند با جدا شدن کامل سم از استخوان زیرین منجر به قدم برداشتن اسب بر روی ناحیه ای غیر از سم شود.
